NGC 4337
| NGC 4337 | |
|---|---|
 Поглед кон NGC 4337
| |
| Соѕвездие | Јужен Крст |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | II3p |
| Привиден сјај (видлив) |
8,9 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 3,5' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 1 април 1834 |
| Други ознаки | OCL 878, ESO 131-SC2 |
NGC 4337 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Јужен Крст, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4337 се споменува и како OCL 878, ESO 131-SC2.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 1 април 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4337 е од видот II3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 8,9 m.[2] NGC 4337 има само една позната привидна димензија, која изнесува 3,5'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0.
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 4337 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 428; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8641. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)