Писокал

Координати: 41°14′53″N 21°36′27″E / 41.24806° СГШ; 21.60750° ИГД / 41.24806; 21.60750
Од Википедија — слободната енциклопедија
Писокал

Возобновениот манастир во месноста на некогашното село Писокал

Писокал во рамките на Македонија
Писокал
Местоположба на Писокал во Македонија
Писокал на карта

Карта

Координати 41°14′53″N 21°36′27″E / 41.24806° СГШ; 21.60750° ИГД / 41.24806; 21.60750
Општина Општина Прилеп
Население 0 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО
Писокал на општинската карта

Атарот на Писокал во рамките на општината
Писокал на Ризницата

Писокал — историско село во јужниот дел на Македонија, на територијата на денешната општина Прилеп. Се наоѓа на атарот на селото Кален. Селото било расположено на преминот меѓу Дрен Планина од север и Селечка Планина од југ, меѓу селата Бонче и Кален.

Историска фотографија во истоимениот премин во непосредна близина на селото

Во XIX век Писокал било мало село во Прилепската каза на Османлиското Царство. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Писукал (Pissoukal) било село со 9 домаќинства и 46 жители[2]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија: Етнографија и статистика“) од 1900 година, Писокал имало 80 жители, сите христијани[3]. Според податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Писокал (Pissokal) имало 32 под врховенството на Бугарската егзархија.[4] На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Писокал се води како чисто македонско село во Прилепската каза на Битолскиот санџак со 4 куќи.[5] Во XX век во месноста Писокал е изградена црквата „Свети Илија[6]. Денес во непсоредна близина се наоѓа и малото Писокалско Езеро.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 78-79.
  3. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 247.
  4. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 150-151.
  5. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 23.
  6. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]