Образование во Естонија

Од Википедија — слободната енциклопедија
Образование во Естонија
Министерство за образование и истражување
Министерство за образование и истражувањеКристина Калас
Национален буџет за образование (2015)
Буџет812.7 милиони евра (4% од БДП)
General details
Основни јазициестонски, руски, англиски
Типнационално
Писменост (2015)
Вкупно100%
Мажи100%
Жени100%

Историјата на формалното образование во Естонија датира од 13-14 век кога биле основани првите монашки и катедрални училишта. Првиот буквар на естонски јазик бил објавен во 1575 година. Најстариот универзитет е Универзитетот во Тарту, кој бил основан од шведскиот крал Густав II Адолф во 1632 година. Во 1919 година, универзитетските курсеви првпат се изучувале на естонски јазик.

Денешното образование во Естонија е поделено на општо, стручно и хоби образование. Образовниот систем се заснова на четири нивоа кои вклучуваат предучилишно, основно, средно и високо образование. [1] Воспоставена е широка мрежа на училишта и образовни институции за поддршка. Естонскиот образовен систем се состои од државни, општински, јавни и приватни образовни институции. Во моментов во Естонија работат 589 училишта.

Академското високо образование во Естонија е поделено на три нивоа: дипломски студии, магистерски студии и докторски студии. Во некои специјалитети (основни медицински студии, ветеринарство, фармација, стоматологија, архитект-инженер и програма за наставници во училница) нивоата диплома и магистерски се интегрирани во една единица. Исто така, bakalaureusekraad доделени пред или во 2002 година се еквивалентни на магистерските дипломи доделени по спроведувањето на Болоњскиот процес на 1 септември 2002 година. [2] [3] Естонските јавни универзитети имаат значително поголема автономија од применетите високообразовни институции. Покрај организирањето на академскиот живот на универзитетот, универзитетите можат да креираат нови наставни програми, да воспостават услови и услови за прием, да го одобруваат буџетот, да го одобруваат планот за развој, да избираат ректор и да донесуваат ограничени одлуки за прашања кои се однесуваат на имотот. Естонија има умерен број на јавни и приватни универзитети. Најголемите јавни универзитети се Универзитетот Тарту, Технолошкиот универзитет во Талин, Универзитетот во Талин, Естонскиот универзитет за животни науки, Естонската академија за уметности, Естонската академија за музика и театар, а најголемиот приватен универзитет е Меѓународниот универзитет во Аудентес.

Естонската академија на науките е Националната академија на науката на Естонија. ИТ индустријата во Естонија започнала во доцните 1950-ти кога биле основани првите компјутерски центри во Тарту и Талин. Естонските специјалисти придонеле во развојот на стандардите за софтверско инженерство за различни министерства на Советскиот Сојуз во текот на 1980-тите.[4][5]

Естонија започнала да ги поврзува сите свои училишта на интернет многу рано. Tiigrihüpe (естонски за тигарски скок), основан во 1996 година, бил проект преземен од државата за големи инвестиции во развојот и проширувањето на компјутерската и мрежна инфраструктура во Естонија, со посебен акцент на образованието.[6] Thanks to its early adoption of education technology, Estonian schools also moved seamlessly online during the Covid-19 pandemic in 2020.[7]

Во извештајот за 2022 година Програмата за меѓународно оценување на студенти (PISA), 15-годишниците во Естонија се рангирани на првото место во Европа. Во светот, учениците од Естонија се рангирани на 6-то место во читање, 6-то по математика и 6-то во науката.[8][9]

За да се поддржи пристапот на целиот ученик на персонализиран начин, естонските училишта систематски ја поддржуваат благосостојбата и менталното здравје на учениците.[10]

Во 2024 година требало да започне етапно воведување на естонскиот јазик како јазик што ќе се користи во сите училишта, почнувајќи од предучилишна возраст и прво и четврто одделение. Во учебната 2021/2022 година, 13,5% од учениците учеле на руски јазик, а оваа група имала слаби резултати во споредба со учениците што го користат естонскиот јазик.[11]

Предучилишно образование[уреди | уреди извор]

Предучилишното образование се спроведува на деца на возраст од три до седум години во посебно посветени образовни институции. Главната цел на образованието во раните фази е да се поддржи семејството на детето преку поттикнување на растот и развојот на детето, земајќи ја предвид неговата индивидуалност. Услугите за предучилишно образование ги обезбедуваат локалните власти на барање на родителите. Установите за предучилишна возраст ги следат државните наставни програми кои се специјално формулирани за таа цел. На децата кои ја положиле наставната програма за предучилишна програма ќе им се издаде потврда во која се евидентира развојот на детето. Родителите ќе го достават ова уверение до училиштето каде што ќе се запише детето.

Основно сеопфатно образование[уреди | уреди извор]

Основниот задолжителен образовен систем во Естонија е деветгодишното сеопфатно училиште (естонски põhikool, „основно училиште“), за кое посетувањето на училиште е задолжително (домашно школување е дозволено, но ретко). Основното образование служи како задолжителен минимум од општо образовен услов, кој може да се стекне или делумно во основните училишта (од 1 до 6 одделение), во основните училишта (од 1 до 9 одделение) или во повисоките средни училишта во кои се изучуваат и основните училишни програми.

Првите четири одделенија од основното училиште се нарекуваат „Алгкул“ што може да се преведе како „почетно училиште“ и може да се помеша со основно училиште. Во некои области со мала густина на населението Алгкул е единственото достапно училиште и учениците влегуваат во основно училиште во поголем град.

Основното образование е достапно преку националната наставна програма за основно училиште или поедноставена наставна програма за основно училиште.

Завршувањето на основното училиште бара ученикот да ја научи наставната програма барем на задоволително ниво заедно со полагање на три матурски испити за основно училиште кои се состојат од естонски јазик или естонски како втор јазик, математика и испит по предмет по избор на ученикот, како и завршување на креативна задача.

По завршувањето на основното училиште, постојат голем број на можности за продолжување на образовната патека. Постои можност да се стекне општо средно образование во гимназија, средно стручно образование во некоја стручна образовна институција или едноставно занимање.

Знаењето, вештините и умешноста на учениците обично се оценуваат на скала од пет точки каде што „5“ е „многу добро“, „4“ е „добро“, „3“ е „задоволително“, „2“ е „лошо“ и „1“ е „слабо“. Училиштата можат да користат различен систем за обележување, а за класите од 1 до 3 или 4 се користи описен систем за обележување кој не користи броеви.

Средно образование[уреди | уреди извор]

Средното образование се заснова на основното образование и е поделено на општо средно образование што го обезбедуваат високите средни училишта и средно стручно образование што го обезбедуваат стручните образовни институции. Општото средно образование претставува збир на знаења, вештини и компетенции, утврдени во националната наставна програма за средните училишта, чие стекнување е предуслов за понатамошни студии на универзитетите и стручните образовни институции. Високото средно образование не е задолжително.

Општото средно образование се стекнува во гимназија (на естонски „gümnaasium“), што е средно училиште. Високото средно училиште е општообразовно училиште, кое следи по основното училиште и има номинален студиски период од три години. Високите средни училишта кои се состојат од 1 до 12 години (т.е. студискиот период трае 12 години) историски преовладувале во Естонија. Секојдневното учење се заснова на училишни програми подготвени врз основа на националната наставна програма за средните училишта.

Високите средни училишта се дизајнирани да им помогнат на учениците да станат креативни, мултиталентирани, општествено зрели и доверливи граѓани кои откриле поле на настојување кое најдобро одговара на нивните индивидуални интереси и капацитети за продолжување на нивниот иден образовен пат. Студиската програма во гимназијата е распоредена на задолжителни и доброволни предмети.

Завршувањето на средното училиште бара ученикот да заврши наставна програма која се состои од најмалку 96 индивидуални предмети положени на задоволително ниво како минимум, полагање на државните испити кои се состојат од естонски јазик или естонски како втор јазик, математика и испит за странски јазик, полагање на испитот за повисоко средно образование како и завршување на студентски истражувачки труд или практична работа во текот на целиот студиски период.

Стекнувањето општо средно образование им дава право на студентите да ги продолжат студиите на високообразовна институција или да се стекнат со стручно образование.

Наставни програми[уреди | уреди извор]

Националните наставни програми за основните и средните училишта Националните наставни програми го утврдуваат стандардот за основно и општо средно образование. Наставните програми се спроведуваат во сите основни и средни училишта во Естонија, без разлика на правниот статус на училиштата, освен ако со закон поинаку не е определено.

Наставните програми дизајнирани за основните и високите средни училишта се структурирани околу предметни групи. Во средните училишта предметите се поделени. Минималниот обем на студии потребен за дипломирање мора да опфати најмалку 96 предмети, кои се поделени на задолжителни и изборни предмети. Специфичните наставни програми предвидуваат можности за комбинирање на пристапи специфични за предметот и интердисциплинарните приоди преку примена на теми меѓунаставни програми и унифицирани пристапи за евалуација.

Меѓународни наставни програми Според Законот за основните училишта и средните училишта, можно е да се спроведуваат студии во Естонија со следење на наставната програма формулирана под покровителство или на Меѓународната организација за бакалауреат (IBO) или на Статутот на европските училишта.

Во Естонија, можност за студирање според наставните програми на IBO е обезбедена од Англиски колеџ во Талин, Гимназија Миина Харма, приватното училиште Аудентес и Меѓународното училиште во Естонија.

Статутот на Европските училишта служи како повелба за работата на Талинското европско училиште.

Студијата заснована на наставните програми на ИБО е државно спонзорирана во општинските училишта, англискиот колеџ во Талин и гимназијата Миина Харма, додека во приватните училишта тоа е предмет на школарина.

Финансирање[уреди | уреди извор]

Според Законот за основните училишта и средните училишта, тековните трошоци на училиштето ќе бидат покриени од директорот на училиштето. Во повеќето случаи, тоа значи локални самоуправи. Локалните власти се овластени да основаат, преуредуваат и затвораат општи образовни училишта. Локалните самоуправи водат сметка за бројот на децата кои задолжително посетуваат, обезбедуваат контрола на посетувањето на училиште, прават аранжмани за училишен превоз и обезбедување на училишни оброци и извршуваат голем број поврзани функции.

Бројот на ученици во општинските училишта ќе биде искористен за пресметување на висината на државните субвенции што се доделуваат од државниот буџет за општините. Државната субвенција се користи за покривање на трошоците за плати на наставниците, социјални даноци, обуки и учебници. Слични субвенции се достапни и за приватните општи образовни училишта како што е пропишано со Законот за приватни училишта. Притоа државата ќе се воздржи од пропишување насоки за искористување на доделените средства. Локалната самоуправа ја задржува обврската и правото да ги финансира училиштата врз основа на нивните реални потреби.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Home - Estonian Ministry of Education and Research“. www.hm.ee.
  2. ↑ „Avaleht - Haridus- ja Teadusministeerium“.
  3. ↑ „National summary sheets on education systems in Europe and ongoing reforms: Estonia“ (PDF). Eurydice. February 2009. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-05-25. Посетено на 2009-09-19.
  4. ↑ A. Kalja, J. Pruuden, B. Tamm, E. Tyugu, Two Families of Knowledge Based CAD Environments. In: Software for Manufacturing (North-Holland), 1989, pp 125-134
  5. ↑ H. Jaakkola, A. Kalja, Estonian Information Technology Policy in Government, Industry and Research. In: Technology Management: Strategies and Applications. (Vol. 3, No. 3), 1997, pp 299-307
  6. ↑ BBC: Estonia’s internet ‘Tiger Leap’
  7. ↑ Lessons from Estonia: why it excels at digital learning during Covid - The Guardian
  8. ↑ [1]
  9. ↑ [2]
  10. ↑ „Mental health monitoring and prevention concept for students“. accelerateestonia.ee (англиски). Посетено на 2023-05-06.
  11. ↑ „Estonia: Action plan approved for transition to Estonian-language education“. 16 December 2022.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Образование_во_Естонија&oldid=5189575“