Горен Чинар
Горен Чинар Άνω Λεύκη | |
---|---|
Координати: 41°3′N 24°34′E / 41.050° СГШ; 24.567° ИГД | |
Земја | Грција |
Област | Источна Македонија и Тракија |
Округ | Кавалски округ |
Општина | Кавала |
Општ. единица | Кавала |
Надм. вис. | 316 м |
Население (2011)[1] | |
• Вкупно | 17 |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Горен Чинар (грчки: Άνω Λεύκη, Ано Левки) — село во Општина Кавала во Кавалскиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Источна Македонија и Тракија, Грција.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа на 17 километри североисточно од градот Кавала на надморска височина од 316 метри.
Историја[уреди | уреди извор]
Отоманско Царство[уреди | уреди извор]
Селото во текот на XIX век се наоѓало во Кавалската каза во составот на Отоманското Царство.
Грција[уреди | уреди извор]
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција.
Според Лозанскиот договор потпишан помеѓу Турција и Грција, во селото било населено грчко население од Турција.
Демографија[уреди | уреди извор]
Селото според пописот од 1961 година во селото живееле 193 жители, во 1971 година имало 108 жители, во 1981 година имало 19 жители, во 1991 година имало 8 жители[2], додека во 2001 година имало 10 жители[3]. Денеска, населението на селото е 17 жители според пописот од 2011 година.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | — | — | 193 | 108 | 19 | 8 | 10 | 17 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Симовски, Тодор (1998). „2“. Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 72.
- ↑ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΣΥΕ (2001). „Податоци од пописот на населението на Грција во 2001 година“ (PDF). стр. 148. Архивирано (PDF) од изворникот 2009-03-18. Посетено на 7 мај 2016.
|